"....ประชาชนผู้ถูกกดขี่ทั้งหลายจะต้องทิ้งศาสนาฮินดูไปนับถือศาสนาอื่น ซึ่งจะให้สถานภาพทั้งทางสังคมและทางศาสนาที่เท่าเทียมกันแก่พวกเรา  นี้คือมติเอกฉันท์ของพวกท่าน  สอดคล้องกับการประกาศตัดสินใจอันโด่งดังของพวกท่านในการประชุมกันที่เยียลา (Yeola) นาสิก เมื่อเดือนตุลาคมที่ผ่านมา 
            มันเป็นแรงบันดาลใจที่เป็นทิพย์จริงๆ ที่ทำให้ท่านมุ่งไปที่การเปลี่ยนศาสนา...ไม่ต้องสงสัยเลย สักวันหนึ่งอินเดียจะเป็นอิสระ(จากการเป็นเมืองขึ้นของอังกฤษ) ดร.อัมเบดการ์กับบริวาร ๖๐ ล้านคน กลับมาสมาทานนับถือพระพุทธศาสนา พม่าและศรีลังกาคงปลาบปลื้มยินดีร่วมกับอินเดียอีก ขอให้ท่านใช้วิสัยทัศน์เชิงพยากรณ์มองไปในอนาคตให้ไกลเถิด  และมาสมาทานยกย่องพระพุทธศาสนา...ศาสนาที่บริสุทธิ์ผุดผ่องที่สุดในโลกกันเถิด 
            โปรดอย่าด่วนเชื่อผู้ที่ชอบพูดว่า “พระพุทธศาสนาเป็นศาสนาไม่มีพระเจ้า (Buddhism is Godless) แต่พระพุทธศาสนามิใช่ไม่มีการยอมรับนับถือพระเจ้าเท่านั้น  พระพุทธศาสนายังเป็นศาสนาแห่งสัจธรรมอีกด้วย 
            ท่านดร.อัมเบดการ์ โปรดอย่าหลงเชื่อคนที่พูดว่า นิพพานมีสภาวะสูญ ไม่มีอะไร นิพพานในพระพุทธศาสนา มิใช่สภาวะสูญ  ไม่มีอะไร แต่นิพพานเป็นความจริงสูงสุด เป็นปรมัตถสัจจะ อยู่เหนือการเปลี่ยนแปลงใดๆ  โลกนี้คือความไม่จริง เป็นอสัจจะหรือสมมุติสัจจะที่เปลี่ยนแปลงตลอดเวลา พระนิพพานเป็นแสงสว่างท่สว่างไสวที่สุด(เพราะ)เป็นแสงสว่างแห่งปัญญา โลกนี้กำลังตกอยู่ในความมืดมนที่เลวร้ายรุนแรงที่สุด (เพราะ) เป็นความมืดมนอนธการแห่งอวิชชา  พระนิพพานเป็นสภาวะที่สิ้นไปแห่งราคะ โทสะและโมหะ โลกนี้เต็มไปด้วยกิเลสดุจไฟเหล่านี้  ซึ่งร้อนแรงที่สุด ร้อนยิ่งกว่าไฟธรรมดามากมายนัก... 
           ท่านดร.อัมเบดการ์ โปรดอย่าหลงเชื่อผู้ที่พูดว่าพระพุทธศาสนาเป็นต้นเหตุให้อินเดียล่มสลาย มิใช่พระพุทธศาสนา แต่คือศาสนาพราหมณ์ต่างหากที่เป็นสาเหตุให้อินเดียล่มสลาย  ศาสนาพราหมณ์ทำความพินาศให้แก่อินเดียโดยการสร้างระบบวรรณะขึ้นมา  ความรักความเมตตาสร้างสามัคคีเอกภาพ  แต่ความเกลียดชังสร้างความแบ่งแยกแตกต่าง... 
           ท่านดร.อัมเบดการ์ ขอให้ท่านมองให้ไกลไปในอนาคตเถิด และกลับมาสมาทานนับถือพระพุทธศาสนา  ซึ่งเป็นศาสนาที่จะนำท่านไปสู่พระนิพพานแดนบรมสุข  พระพุทธศาสนาเป็นศาสนาของอินเดียเพียงศาสนาเดียวที่พิชิต(หัวใจของ) เอเชียไว้ได้  ชาวเอเชียนอกจากประเทศอินเดีย ประมาณ ๕๐๐ ล้านคนต่างเป็นพุทธศาสนิกชน พวกเราเห็นคลื่นพระพุทธศาสนาที่เอาจริงเอาจังลาดไหลไปทั่วอินเดีย  ส่อแสดงถึงการกลับฟื้นคืนตัวของพระพุทธศาสนา พระพุทธศาสนาเป็นศาสนาอนาคตที่กำลังรุ่งเรืองก้าวล้ำนำหน้าวิทยาศาสตร์ และจะต้องได้รับการยอมรับในวงสากลในฐานะเป็นความก้าวหน้าทางวิทยาศาสตร์(ทางจิตใจ) ด้วย... 
           ในท้ายที่สุดนี้ กรุณาให้อาตมภาพย้ำคำพูดครั้งสุดท้ายที่เคยพูดกับท่านที่บอมเบย์อีกครั้ง  ท่านดร.อัมเบดการ์ ขอให้ท่านทนแบกรับภาระความรับผิดชอบที่แสนหนักนี้ด้วยบ่าของท่าน  ท่านมีอำนาจที่จะดลบันดาลให้ผู้ถูกกดขี่ทั้งหลายประสบบรมสุขหรือเจอกับความทุกข์มหันต์ชะตากรรมทางจิตวิญญาณของพวกเขากำลังวางอยู่ในอุ้งมือของท่าน  ถ้าท่านเลือกนับถือศาสนาต่ำทราม ท่านและบริวารจะสูญเสีย(ขาดทุน) โปรดช่วยพวกเขาด้วย นำพวกเขาเข้าไปสู่(ร่มเงาของ) พระพุทธศาสนา  ศาสนาแห่งพระนิพพานแดนบรมสุข และศาสนาแห่งมรรคานำไปสู่พระนิพพานแดนบรมสุข พระพุทธศาสนาเป็นศาสนาแห่งสัมมาทิฎฐิ อาตมภาพยังจำถ้อยคำสดุดีพระพุทธศาสนาอันซาบซึ้งตรึงใจของท่านได้ และยังจำรูปภาพของพระพุทธเจ้าที่กลมกลืนและงดงามที่สุด  ซึ่งแขวนอยู่บนผนังในห้องสมุดของท่านได้  ดังนั้น อาตมภาพจึงเชื่อมั่นที่สุดว่าท่านจะนำบริวารของท่านเดินไปบนสัมมามรรค  โดยการยอมรับนับถือพระพุทธศาสนา  เพราะท่านเองได้บอกอาตมภาพที่บอมเบย์ว่า “พระพุทธศาสนา เป็นศาสนาที่งดงามที่สุดในโลก (Buddhism is the Finest Religion in the World)..”

              ในจดหมายฉบับที่สองจากเมืองปานทุระ ประเทศศรีลังกา ลงวันที่ ๒๑ สิงหาคม ๒๔๗๙ ที่ท่านโลกนาถภิกขุ มีลิขิตถึงดร.อัมเบดการ์ ขณะพำนักอยู่ในบอมเบย์ มีใจความดังนี้

           คำเตือนเร้ากุศลที่คัดสรรจากพระโลกนาถภิกขุเช่นนั้นได้เพิ่มปริมาณความเลื่อมใสศรัทธาในพระพุทธศาสนาแก่ ดร.อัมเบดการ์มากขึ้น หลังจากนั้นความภักดีต่อพุทธธรรมในตัวท่านดูเหมือนจะกล้าแข็งขึ้นเรื่อย  และสะท้อนออกมาให้เห็นวิถีทางต่างๆ ไม่นานจากนั้นนัก ดร.อัมเบดการ์ก็ได้ออกเดินทางไปนมัสการพุทธสังเวชนียสถานอันศักดิ์สิทธิ์  พร้อมทั้งได้ร่วมวางแผนฟื้นฟูพระพุทธศาสนาในอินเดียกับพระมหาเถระและบุคคลอื่นๆ พระธรรมรักษิตเถระ๖ได้บันทึกเรื่องราวที่ดร.อัมเบดการ์มีท่านอาจารย์เมาะรติแห่งกานปูร์  นำไปกราบพระพุทธไสยาสน์ที่กุสินารา ณ ที่นั้นเองท่านได้เข้านมัสการและสนทนาธรรมกับพระจันทรมณีมหาเถระเป็นเวลาหลายชั่วโมงเมื่อปี ๒๔๘๖ 
           ในเดือนพฤศจิกายน๒๔๘๘ มีการประชุมใหญ่ที่เมืองอาห์เมดาบัด (Ahmedabad) ปะรำใหญ่ในมณฑลพิธีประดับตกแต่งเป็นพิเศษ  ตั้งชื่อให้ว่า “พุทธนคร” เป็นสัญลักษณ์บ่งบอกถึงความเลื่อมใสศรัทธาต่อพระพุทธสาสนาของ ดร.อัมเบดการ์อย่างเด่นชัด ดังนั้น บริวารของท่านจึงมักไต่ถามและขอคำแนะนำในการศึกษาและปฏิบัติพระสัทธรรมชั้นเยี่ยมกับท่านเนืองๆ เพื่อสนองตอบความต้องการของพวกเขา ดร.อัมเบดการ์จึงได้พิมพ์หนังสือชื่อ “แก่นของพระพุทธศาสนา (The Essence of  Buddhism)  ” ของศาสตราจารย์ พี.ลักษมี นราสุ ซ้ำอีก และนำนำให้ผู้ที่เตรียมตัวเป็นพุทธมามกะศึกษาบทนำของหนังสือเล่มนี้ ดร.อัมเบดการ์กล่าวไว้ด้วยว่า ท่านเองกำลังเขียนหนังสือเกี่ยวกับพระพุทธศาสนาอยู่เหมือนกัน

          พิธีพุทธชยันตีกับปรัชญาสังคม

          ในแง่ลบ  ข้าพเจ้าขอปฏิเสธปรัชญาทางสังคมของฮินดูตามที่ปรากฏอยู่ในคัมภีร์ภควัทคีตาในเรื่อง “ตรีคุณ”๑๒ของปรัชญาสางขยะ ในข้อพิจารณาของข้าพเจ้าแล้วถือว่าปรัชญาเรื่องนี้ของท่านกปิละเป็นทัศนะวิปริตหยาบโลนที่สุด  เพราะมันก่อให้เกิดการแบ่งชั้นวรรณะและระบบแห่งความไม่เท่าเทียมอย่างเรียงลำดับ เป็นกฎชีวิตทางสังคมของชาวฮินดู 
          ในแง่บวก ปรัชญาทางสังคมของข้าพเจ้าอาจสรุปรวมอยู่ในคำพูดเพียง ๓ คำ คืออิสรภาพ สมภาพ และภราดรภาพ ปรัชญาของข้าพเจ้านี้มีศาสนาเป็นฐาน มิใช่รัฐศาสตร์ ข้าพเจ้าได้ศึกษามาจากคำสั่งสอนของพระบรมครูของข้าพเจ้า คือพระสัมมาสัมพุทธเจ้า