ทำไมจึงต้องถวายคืนพระราชอำนาจ ? โดย นางแก้ว

- ๒ -  เกมแห่งการยื้อแย่งอำนาจ                                                                                    นับจากต้นปี 2549 จนถึงการทำรัฐประหาร 19 กันยายน ประเทศไทยก้าวเข้าสู่วงจรการเลือกตั้งแบบซื้อเสียงเหมือนที่เคยเป็นมาทั่วไป กันยายนปี 2551 จากการทำรัฐประหารสู่วงจรการเลือกตั้งแบบซื้อเสียงเหมือนที่เคยเป็นมา มีการเคลื่อนไหวต่อเนื่องของการสู้รบระหว่างรัฐบาลหลังการทำรัฐประหาร ขบวนการประชาธิปไตยแห่งชาติได้ทำการปรับฐานความเข้าใจของลัทธิต่างๆที่ไม่สอดคล้องกับประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์เป็นประมุขมาโดยตลอด โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่ปรากฎบนเวทีพันธมิตรทั้งหมดโดยไม่ลังเลรีรอ ไม่เว้นแม้การอธิบายถึงภัยแห่งลัทธิคอมมิวนิสต์ที่แฝงตัว ซ่อนเร้น ยาวนานอยู่กับสนธิ ลิ้มทองกุล และการทำแนวร่วมครั้งใหญ่ต่อเนื่องมาจากสมาธิพคท.สมทบในฐานะแกนนำผ่านการชุมนุมประท้วงแบบไม่รู้จบ กระจายขยายผลต่อเนื่องไปถึงต่างจังหวัดและมีทีท่า ตาต่อตา ฟันต่อฟันสวนทางกับแนวทางสันติจนทำให้ขบวนการประชาธิปไตยต้องเร่งออกมาอธิบาย              บัดนี้สนธิได้ทำหน้าที่ของตนเองต่อเนื่องด้วยการพยายามอธิบายถึงรูปแบบการเลือกตั้งจอมปลอม   แต่เขายังไม่สามารถอธิบายได้ถึงโครงสร้างอำนาจทั้งสามที่ถูกบิดเบือนจนนำตัวเขาเองและพันธมิตรเข้าไปสู่ "กับดัก" ของการยื้อแย่ง "อำนาจ"ออกมาจากรัฐบาลสมัครเสียเอง              ซ้ำร้าย.....เขาจะไม่ถูกกล่าวหาว่าทำหน้าที่ผิด หากเขาจะไม่ออกมายอมรับว่าเขาเสนอพรรคประชาธิปัตย์เป็นทางเลือกที่ดีที่สุดเป็นทางออกของชาติ กลับกลายเป็นว่าเกมการแย่งบอลแห่งอำนาจที่มีความสุ่มเสี่ยงของชีวิตประชาชนบริสุทธิ์เป็นเดิมพันครั้งนี้คือที่มาของ "อำนาจอธิปไตยของปวงชน" ที่ขาดหายไปในช่วง 76 ปีที่ผ่านมานั่นเอง              หากนั่นจะนำไปสู่ความสอดคล้องเหมาะสมทั้งปวงผู้ที่จะเข้ายื้อแย่งลูกบอลจำเป็นต้องรู้ก่อนว่าแท้จริงอำนาจที่ลูบคลำจับต้องกันมานานถึง 76 ปี หลังการยึดอำนาจพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ 7 นั้น เป็นอำนาจอันไม่ชอบธรรม เพราะกระทำการโดยคณะบุคคลเพียงไม่กี่คนซึ่งไม่ถือว่าเป็นตัวแทนคนทั้งประเทศแต่อย่างใด  อำนาจที่ได้มาจึงมาตกอยู่กับคนกลุ่มนี้ซึ่งว่ากันตามจริงเป็นเพียงคนส่วนน้อยกลุ่มหนึ่งเท่านั้น   หลังจากนั้นก็ทำการประกาศว่านั่นคือประชาธิปไตยล้ำสมัยเทียบเท่านานาอารยะ  และใช้กฎหมายรัฐธรรมนูญเป็นหลักในการอธิบายความชอบธรรมในการถือครองอำนาจและใช้อำนาจ              เมื่อตระหนักได้เช่นนี้แล้ว ไม่ว่าทั้งรัฐบาลสมัครหรือพันธมิตร ก็มิควรยื้อแย่งเกมแห่งอำนาจอันไม่ชอบธรรมนั้นต่อไป ควรที่จะแสดงความเข้าใจในปัญหาประเทศชาติด้วยการคืนลูกบอลแห่งอำนาจนี้ไปสู่เจ้าของเดิมได้แล้ว!!  วังวนของความสภาวะความขัดแย้งก็จะจบลงทันที                 นี่ไม่ใช่การย้อนกลับไปสู่การปกครองระบอบสมบูรณาญาสิทธิราชอย่างที่เข้าใจ!!!              แต่เป็นการแก้ปัญหาชาติอย่างถูกต้องสอดคล้องกับสถานการณ์ปัจจุบันอย่างถึงที่สุด              และนับเป็นข้อต่อทางการเมืองที่มีความสำคัญที่สุดในการพลิกประวัติศาสตร์การเปลี่ยนแปลงแผ่นดินครั้งสำคัญ             รัฐบาลของคนส่วนน้อย....สภาของคนส่วนน้อย                           ในรอบสัปดาห์แรกของเดือนกันยายน 2551  เกิดปรากฏการณ์ใหม่ของแกนนำพันธมิตรที่ได้พยายามอธิบายถึงคำว่า "อำนาจอธิปไตยเป็นของปวงชน"  ซึ่งเป็นสิ่งที่ขบวนการประชาธิปไตยใช้ในการอธิบายมาโดยตลอดว่าหลักการประชาธิปไตย  ที่สำคัญที่สุดเปรียบเสมือนจั่วสร้างสมดุลอยู่ตรงกลางคือ "อำนาจอธิปไตยเป็นของปวงชน"  หากอำนาจอยู่ในมือของคนกลุ่มน้อยนั้นหมายถึงว่าระบอบนั้นยังคงเป็นเผด็จการอยู่เพราะอำนาจไม่ได้เป็นของคนส่วนใหญ่ของประเทศ   เมื่ออำนาจอธิปไตยเป็นของคนส่วนใหญ่ได้จริงจึงจะเป็นประชาธิปไตยได้จริง              แต่ว่าแกนนำพันธมิตรเช่นสมศักดิ์ โกไศยสุข หรือ ประพันธ์ คุณมี อดีตพคท.เก่าทั้งสองที่ขึ้นเวทีพูดก็ยังอธิบายผิดพลาดคลาดเคลื่อนว่าการชุมนุมของประชาชนที่ทำเนียบรัฐบาลเป็นการใช้อำนาจอธิปไตยปวงชนแล้วซึ่งเป็นคำอธิบายที่ผิด  การพูดโดยไม่เข้าใจแสดงว่าผู้อธิบายยังไม่เข้าใจว่าที่แท้จริงอำนาจอธิปไตยเป็นของปวงชนนั้นแท้จริงหมายถึงอะไร              การชุมนุมไม่ใช่การใช้อำนาจอธิปไตยโดยตรงเพราะตามปรกติการใช้อำนาจอธิปไตยกระทำผ่านรัฐสภาและรัฐบาลซึ่งเป็นองค์กรแห่งอำนาจอธิปไตย  องค์กรของอำนาจอธิปไตยดังกล่าวใช้อำนาจผ่านสามทางคือมีผู้แทนทำหน้าที่แทนประชาชน  หรือเป็นการปกครองโดยผู้แทน มีรัฐบาลและรัฐสภาทำหน้าที่ปกครอง รัฐบาลหรือรัฐสภาซึ่งได้รับการเลือกตั้งมาเพื่อปฏิบัติหน้าที่  "แทน" ประชาชน   ซึ่งมิใช่การใช้อำนาจโดยตรงแบบที่พระมหากษัตริย์เคยใช้              การชุมนุมของพันธมิตรจึงมิได้เป็นไปเพื่อการใช้อำนาจอธิปไตยปวงชนแต่อย่างใด  แต่เป็นเพียงการแข็งขืนต่อระบอบเผด็จการรัฐสภาซึ่งอำนาจอธิปไตย"เป็นของคนส่วนน้อย" เนื่องจากขบวนการคัดสรรผู้แทนเข้าสภามาอย่างมิชอบธรรม   ดังนั้นการสร้างข้อต่อรองของพันธมิตรในการต่อสู้กับเผด็จการดังกล่าว  จึงไม่อาจกล่าวได้ว่ากำลังทำหน้าที่ยื้อแย่งอำนาจแทนปวงชนทั้งประเทศ  เนื่องจากอำนาจอธิปไตยมิเคยเป็นของปวงชนชาวไทย  การประกาศสนับสนุนพรรคประชาธิปัตย์จึงเท่ากับเป็นการสนับสนุน "พรรคของคนส่วนน้อย" ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของ "สภาของคนส่วนน้อย" และ "ฝ่ายค้านของคนส่วนน้อย" ที่เข้าไปร่วมใช้ "อำนาจของคนส่วนน้อย" หรืออีกนัยหนึ่งเผด็จการในรูปแบบหนึ่ง   ซึ่งอาจกล่าวได้ว่าพันธมิตรเข้าไปร่วมเคลื่อนไปกับเผด็จการกลุ่มหนึ่ง   มวลชนพันธมิตรในทัศนะนี้ก็คือมวลชนเผด็จการกลุ่มหนึ่ง ที่กำลังต่อสู้กับเผด็จการอีกกลุ่มหนึ่งซึ่งทำหน้าที่"รัฐบาลของคนส่วนน้อย" อยู่    รัฐบาลของคนส่วนน้อย สภาของคนส่วนน้อย เพราะอำนาจอธิปไตยเป็นของคนส่วนน้อยก็คือระบอบเผด็จการนั่นเอง !                             ดับวิกฤตด้วยการเอาอำนาจออกจากมือลิง               ถึงคราที่ความผิดกฎเกณฑ์จะสำแดง !! นี่ไม่ใช่การวิพากษ์ที่รุนแรงเกินเหตุแต่อย่างใด  หากเข้าใจตรงกันว่าอำนาจที่มีอยู่นั้นมิได้เป็นของใคร  หากแต่เป็นของคนส่วนน้อยที่ได้มาอย่างมิชอบธรรมในระหว่างที่ประชาชนยังไม่มีความพร้อมพอจะเรียนรู้การใช้อำนาจนั้น    ตราบใดที่ยังไม่รู้คุณของมัน   เปรียบเสมือนลิงได้แหวนและมิเคยรู้ว่าจะสวมใส่แหวนนั้นอย่างไร  เพราะไม่รู้ค่าของสิ่งที่ตนมี              ดังได้กล่าวว่าอำนาจที่ได้มาเป็นอำนาจอันไม่ชอบธรรมเพราะขโมยมาจากเจ้าของเดิมและมาตกอยู่กับคณะบุคคลกลุ่มหนึ่งที่ได้รับการอุปโลกน์ว่าเป็นผู้ปกครองผ่านสภาอุปโลกน์และกฎหมายรัฐธรรมนูญอุปโลกน์   โครงสร้างในการใช้อำนาจจึงบิดเบือนไปต่างจากสมัยที่สถาบันพระมหากษัตริย์ได้ใช้อำนาจการปกครองโดยตรงผ่านระบอบสมบูรณาญาสิทธิราชย์              หากจะมีเหตุผลที่สอดคล้องชอบธรรมต่อพันธมิตรอธิบายจุดมุ่งหมายการชุมนุมครั้งนี้ต่อไปก็คือการที่พันธมิตรทำหน้าที่ทวงคืนพระราชอำนาจจากคนส่วนน้อยเพื่อทูลเกล้าถวายแด่ในหลวงจึงจะถูกต้องที่สุด      นั่นย่อมหมายถึงพันธมิตรรู้จักที่มาที่ไปของการได้มาซึ่งอำนาจ  และโครงสร้างอำนาจอันบิดเบือนปัจจุบันและหากพันธมิตรจะไม่ทำหน้าที่แทนพรรคประชาธิปัตย์ขับไล่รัฐบาลพรรคพลังประชาชนซึ่งก็เป็นพรรคการเมืองของคนส่วนน้อย  วิธีการแก้ปัญหาการชุมนุมไม่รู้จบปะทะกับรัฐบาลพลังประชาชน ซึ่งจะจัดสรรตัวแทนผู้นำขึ้นมาเป็นนายกนอมินีต่อไปไม่รู้จบเพื่อครอบครองอำนาจ  วิธีการเดียวก็คือนำอำนาจศักดิ์สิทธิ์ดังกล่าวออกจากการยื้อแย่งครั้งนี้เสียด้วยการคืนอำนาจในมือลิงนี้กลับไปสู่เจ้าของเดิมให้เร็วที่สุดเพื่อทรงมอบให้แก่ปวงชนชาวไทยต่อไป              ม็อบพันธมิตร VS นปก.ที่ทำสงครามประชาชนแทนพรรคการเมืองระหว่างพรรคประชาธิปัตย์และพรรคพลังประชาชนก็จะหมดเงื่อนไขในการเคลื่อนไหวทั้งสองฝ่าย   ปัญหาสงครามประชาชนตัวแทน (People Proxy War) เป็นอันยุติลงได้โดยสันติวิธี   นี่คือการสลายเงื่อนไขที่สอดคล้องกับเหตุผลมากที่สุด                                                                   (อ่านต่อตอนหน้า)                        อ่านบทความย้อนหลัง...

ทำไมจึงต้องถวายคืนพระราชอำนาจ (ตอน 1)